آشوريان قزاقستان

آشوريان قزاقستان

در قزاقستان 130 مليت مختلف در كنار هم زندگي مي كنند. از 58 سال پيش يكي از قديمي ترين اقوام جهان، آشوريها در قزاقستان سكني گزيدند. اما اكنون تعداد آنها زياد نيست، فقط 500 نفر. با اين وجود آنها بسيار فعال هستند. آنها داراي انجمن آشوريان قزاقستان، مدرسه آشوري ويژه يكشنبه ها و گروه هاي رقص آشوري خود هستند. آنها يكديگر را با استفاده از اشتراكات فرهنگي در اين كشور پهناور پيدا مي كنند.
آشوريهاي قزاقستان به هيچ وجه با ديگر مليت ها ازدواج نمي كنند و بسيار سعي در حفظ مليت آشوري خود در اين كشور هستند. از فعالين آشوري در اين كشور "جناب آقاي والري اوشانوف" آشور شناس و مورخ تاريخي هستند كه از جواني تا كنون در حوزه آشورشناسي مطالعه مي نمايند مي گويد: كليساهاي آشوري كشور قزاقستان در شهرهاي تارازي و مرك با قدمت 1100 سال وجود دارند.اين كليساها توسط آشوريان مسيحي شده بنا شده اند.
 
مهاجرت عمده آشوريها به قزاقستان در ابتداي قرن 19 ميلادي و همزمان با جنگ جهاني اول آغاز شد. در جنگ جهاني اول آشوريها نقش بسيار ضعيفي در مديريت جهان داشتند. بر اساس اسناد تاريخي در آن جنگ، پانصد هزار آشوري در عراق، تركيه و ايران كشته شدند و 50 هزار آشوري نيز به روسيه و سن پترزبورگ گريختند، بسياري به ارمنستان و گرجستان پناهنده شدند. در آن زمان روسيه آنها را با عبور از مرزهاي ايران و روسيه از عراق و تركيه به قزاقستان فرستاد. آنها زبان مي دانستند و با مشاغل سخت و با حقوق بسيار كم مانند شستن ظروف، كفش دوزي، شيريني پزي و كارگري زندگي جديد خود را آغاز كردند.
 
"جناب آقاي جورج ورده اف" از فعالين آشوري قزاقستان مي فرمايند: اجداد و پدران آشوري ما از دهه 1950 عمدتا از گرجستان به قزاقستان مهاجرت كردند. آنها ارزان ترين نيروي هاي كاري بودند كه دولت از آنها استفاده مي كرد و جمعيت بسياري زيادي در آن زمان براي كشور بودند، جميت انبوهي مهاجر و هراسان از قومي كوچك! آنها اينجا آمدند. آنها انگيزه بسيار بالايي براي كار داشتند و بسيار خوب كار مي كردند.
زنان و دختران آشوري قزاقستان در آنزمان عمدتا كشاورز پنبه بودند و با كشت پنبه، خودشان شروع به كارآفريني و دوختن لباس كردند. با ورود صنعت به قزاقستان مردان آشوري به مشاغل سخت و فني و عمدتا در ساختمان سازي و راه روي آوردند. سپس به پايتخت يعني آلماتي مهاجرت كردند. فرزندان آنها وارد دانشگاه شدند و تحصيل كردند و كم كم وارد مشاغل اداري و وزارت خانه هاي پايتخت شدند. ساختمان هايي كه كارگرهاي آشوري و روسي آنها را بنا كرده بودند.
آشوريهاي قزاقستان، وطن خود را قزاقستان مي دانند و بسيار آن را دوست مي دارند و هميشه قدردان كشوري هستند كه در آن رشد كردند.