حروف الفباي زبان آشوري به ترتيب شكل، صدا و اسم:
ܐ، صداي آ مي دهد و اسمش اَلَپ است. هر وقت اَلَپ آخر كلمه اي بيايد. شكلش كمي متفاوت مي شود به اين صورت ܒܐ خواهد شد.
ܒ، صداي ب مي دهد و اسمش بيت است.
ܓ، صداي گ مي دهد و اسمش گَمَل است.
ܕ، صداي د مي دهد و اسمش دَلَد است.
ܗ، صداي ه مي دهد و اسمش هي است.
ܘ، صداي و مي دهد و اسمش واو است.
ܙ، صداي ز مي دهد و اسمش زِن است.
ܚ، صداي خ مي دهد و اسمش خِد است.
ܛ، صداي ط مي دهد و اسمش دِد است.
ܝ، صداي ي مي دهد و اسمش يود است.
ܟ، صداي ك و اسمش كَب است.
البته اين كَب، كَب آخر غير چسبان است. كَب اول ܟܐ به اين صورت خواهد بود. ܒܟ اين كَب نيز، كَب آخر چسبان مي باشد.
ܠ، صداي ل مي دهد و اسمش لَمَد است.
ܡ، صداي م مي دهد و اسمش ميم مي باشد.
البته اين ميم نيز ميم آخر است، ميم اول به اين شكل خواهد بود. ܡܐ
ܢ، صداي ن مي دهد و اسمش نون است. اين نون نيز نون آخر از نوع غير چسبان است. ܢܐ اين نون از نوع نون اول است. اين نون نيز نون آخر چسبان است كه بعد از حرف بيد آمده است ܒܢ.
ܣ، صداي س مي دهد و اسمش سيمكَت است.
ܥ، صداي ع مي دهد و اسمش عِه مي باشد.
ܦ، صداي پ مي دهد و اسمش پي است.
ܨ، صداي ص ميدهد و اسمش صادي است.
ܩ، صداي ق مي دهد و اسمش قوب است.
ܪ، صداي ر مي دهد و اسمش رِش است.
ܫ، صداي ش مي دهد و اسمش شين است.
ܬ، صداي ت مي دهد و اسمش تَو است.
در زبان آشوري علاوه بر ۲۲ حرف اصلي ما شاهد چندين حرف ديگر نيز مي باشيم. در زير و يا بر روي برخي از حروف اصلي علائمي قرار مي دهيم كه اسم و صداي اين حروف را تغيير مي دهند. از اين رو به اين چند حرف حروف فرعي نيز گويند.
يكي از علائم ما "روكَخَه" نام دارد. خاصيت روكَخَه نرم كردن صدا و اسم يك حرف مي باشد. علامت روكَخَه يك نقطه زير حروف است.
هر گاه روكَخَه زير اين حروف قرار بگيرد اسم و صداي آن ها را به اين ترتيب تغيير مي دهد:
ܒ ܓ ܟ ܦ
هر گاه به زير بيد بيايد اسم آن را به ويد و صداي آن را به "و" تغيير مي دهد.
اگر به زير "گَمَل" بيايد اسم آن را به غَمَل و صداي آن را به "غ" تبديل مي كند.
هر گاه به زير "كَپ" بيايد اسم آن را به خَپ و صداي آن را به "خ" تبديل مي كند.
هر گاه روكَخَه حرف "پي" را در بر بگيرد به صورت يك نيم دايره كوچك رو به بالا بر روي حرف پي قرار مي گيرد و اسم آن را به "في" و صداي آن را به "ف" تبديل مي كند.
پس دقت شود در خصوص "پي":
نوع علامت ديگر نقطه نمي باشد بلكه نيم دايره رو به بالا است و به زير حرف پي مانند ساير حروف روكخه قرار نمي گيرد بلكه بر روي آن قرار مي گيرد.
همانطور كه گفته شد در زير و يا بر روي برخي از حروف اصلي علائمي قرار مي دهيم كه اسم و صداي اين حروف را تغيير مي دهند. از اين رو به اين چند حرف حروف فرعي نيز گويند.
يكي ديگر از علائم ما " مَجليَنَه" نام دارد. خاصيت مَجليَنَه غليظ كردن صدا و اسم يك حرف مي باشد. علامت مجلينه يك ~ است كه زير حروف قرار مي گيرد.
هر گاه مَجليَنَه زير اين حروف قرار بگيرد اسم و صداي آن ها را به اين ترتيب تغيير مي دهد.
ܓ ܟ ܙ ܫ
هرگاه به زير گَمَل قرار بگيرد اسم آن را به جَمَل و صداي آن را به ج تبديل مي كند.
هرگاه به زير كَب قرار بگيرد اسم آن را به چَپ و صداي آن را به چ تبديل مي كند.
هر گاه بر روي زِن قرار بگيرد اسم آن را به ژِن و صداي آن را به ژ تبديل مي كند.
و هر گاه بر روي شين قرار بگيرد اسم آن را به ژين و صداي آن را به ژ تبديل مي كند.
توجه شود كه مجلينه در زير گَمَل و كَپ و بر روي زِن و شين قرار مي گيرد.
توضيح اينكه از ژِن در اسامي و از ژين در ساير كلمات استفاده مي شود.