تقويم آشوريها ،علم نجوم

تقويم آشوريها ،علم نجوم

 در بين النهرين علم نجوم را نوعي شغل و حرفه مي پنداشتند و اصل عمده اين علم را تحقيق در سالنامه مي دانستند.در حدود 1100 قبل از ميلاد،آشوريها سالنامه خود را تكميل تر كردند.تقويم بابلي ها و آشوري ها به يك نحو بود و به روايتي اولين تقويم يا سالنامه را 4300 سال قبل از ميلاد مورد استفاده قرار دادند.قديميترين سالنامه را با اسامي برجها تنظيم كرده بودند كه عبارتند از:

1.كوت

2.تن مارت

3.سين

4.گوزالي

5.آلانيت

6.بلتي-اكلين

7.سارت

8.نات

9.موكيوريلي

10.آب شراني

11.خيبر

12.سيپلي

اين سالنامه مدتي مورد استفاده قرار مي گرفت تا آنكه تغيراتي در آن داده شدند و تقويم ثانوي بوجود آمد.در اين زمان دانشمندان آشوري موفق شده بودند كه سال را به ماهها و ماهها را به هفته ها،روزها و ساعات تقسيم نمايند و اولين ساعت آبي و همچنين آفتابي را اختراع كنند.در آغاز امر شبانه روز را به شش ساعت تقسيم كرده بودند ولي بعدها اين امر تكميل تر گشت و سال به سيصد و شصت روز،دوازده ماه و شبانه روز نيز به بيست و چهار ساعت و ساعت به شصت دقيقه و دقيقه به شصت ثانيه تقسيم شد.در صده 1100 قبل از ميلاد تقويمي را مورد استفاده قرار دادند كه نام برجهاي آن با توجه به حركت سيارات چنين بود:

نيسان 

يار

سيوان

تموز

اب

ايلول

تشرين

مارچسيوان

كيسلف

تبت

سوات

آدار

دگرباره در تقويم يا سالنامه آشوريها تغييراتي بوجود آمدند و سالنامه به صورت زير مورد استفاده آشوريها در آمد:

نيسان

يار

خزيران

تموز

داباخ

ايلول

تشرين اول

تشرين دوم

كانون اول

كانون دوم

شواد

آدار

در بابل و آشور كهن اول ماه نيسان را كه مصادف با آغاز بهار بود،چون عيد نوروز همواره جشن ميگرفتند.سال نو آشوريها پيش از ميلاد مسيح همانا ماه نيسان محسوب مي شد.اين روز تاريخي و فرخنده را سرداري موسوم به "لمو بل اكبي" بيادگار گذاشته زيرا در اين روز سپاه آشوريها فتوحات بسيار انجام داده و ده روز اول ماه نيسان را به عنوان سال نو و همچنين بمثابه يادبودي از فتوحات دلاوران آشور نيز جشن مي گرفتند.مدتها بعد آن زمان كه آشور از بين رفت و نينوا با خاك يكسان شد،بابل موفق گشت كه در جهان كهن سربر افرازد و اعتبار از دست رفته دوران طلايي و پرشكوه حمورابي را مجدداً كسب كند.باري،بابلي كه هرودوت تمجيد نموده و در وصف آن شعرها سروده است بابلي است كه نبوكدنصر بوجود آورد.يكي از زيباترين و باشكوه ترين مناظر بابل خيابان مخصوص عيد بشمار ميرفت كه براي ورود به آن مي بايست از زير دروازه ايشتار رد شوند.در جنوب دروازه ايشتار و در امتداد جناح غربي خيابان اصلي باغ هاي مشهور معلق و برج معبد هفت طبقه اي،برج بابل به ارتفاع سيصد فوت ديده ميشد.علت اطلاق اسم "خيابان عيد" بدان خيابان اين بود كه اينجا به جشن ساليانه ارتباط نزديكي داشت بطوريكه قبلاً گفتيم اول ماه نيسان اهالي از اقصي نقاط كشور به آنجا رفته و براي برگزاري ماه اول بهاري يعني ماه نيسان از زير دروازه ايشتار عبور ميكردند و در آنجا سوار قايق گشته و به معبد باغ در قسمت علياي رودخانه برده ميشدند.سپس نوبت اهدأ قربانيان به خدايان بود.پس از اتمام مراسم همه به منازل خود رفته و سال نو را در خانه هاي خود جشن مي گرفتند.باري ستاره شناسان آشور بر اين عقيده بودند كه آسمان نيز به همان ترتيب كه در زمين ممالك متعدد وجود دارند به مناطق مختلف منقسم شده و منطقه مركزي كه به طور مورب از شمال به جنوب امتداد دارد مقر خداي "انو" بوده است.آشوريها تا جايي كه مقدورشان بوده است نام ستارگان اين مناطق را حك كرده اند.گذرگاه "انليل" سي و دو ستاره داشته كه از آن جمله "كاسيوپي"،"پزسيوس"،"اوريكا"،"سرطان"،"اسد" و غيره بوده اند.